اظهار ضعف پیش مستکبرین ،ایجاد مقدمه‌ برای لگدمال شدن است

خبرگزاری مهر- گروه دین و اندیشه: بعد از قرآن کریم، حدیث دومین منبع و سند دین شناسی و تعیین کننده راه سعادت انسان‌ها است. تکیه بر این منبع حیات بخش در برخی حوزه‌های دین پژوهی همچون فقه و بخش‌هایی از اخلاق بیشتر و گسترده‌تر است؛ زیرا اصول این دانش‌ها در قرآن به اجمال و اشاره آمده و تفصیل آن را باید در حدیث یافت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حضرت آیت الله خامنه ای همواره در ابتدای درس خارج فقه خود که تا پیش از کرونا، چندین سال منظم برگزار گردید به قرائت و تبیین و شرح یک حدیث می‌پرداختند.احادیثی که با مضامین اخلاقی و اجتماعی و قابل استفاده برای عموم جامعه است و شرح حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بر احادیث نیز حاوی نکات نو و کاربردی در سبک زندگی اسلامی است.

رهبر معظم انقلاب اسلامی در ابتدای جلسه درس خارج فقه ۳۰ فروردین ماه ۱۳۸۳ با استناد به روایتی از امام حسین (ع) می‌پردازند که در ادامه فیلم و متن این جلسه تقدیم مخاطبان می‌شود:

عَن اَبی عَبدِ الله (عَلَیهِ السَّلام) قال قالَ النَّبِیّ (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه) یَلزَمُ الحَقُّ لِاُمَّتی فی اَربَع

رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) فرمود: در چهار چیز بر گردن امّت من یک حقّی هست، یک مسئولیّتی هست. می‌شود «یَلزَمُ الحَقُّ لِاُمَّتی» را به معنای «یلزم الحقّ علی امّتی» بگیریم، که ظاهر معنا هم همین است و موارد متعدّدی هم همین جور استعمال شده است؛ می‌شود هم گفت که این طوایف چهارگانه‌ای که ذکر می‌کنند، حق مال آنها است، آنها هم از امّتند. به هر حال، مطلب روشن است؛ چهار حق به هر حال وجود دارد که بایستی رعایت بشود.

یُحِبّونَ التّائِب

[حقّ اوّل:] توبه‌کننده را دوست بدارند، همچنان که خداوند متعال فرموده است «اِنَّ اللهَ یُحِبُّ التَّوّابینَ وَ یُحِبُّ المُتَطَهِّرین »؛(۲) توبه‌کننده را دوست بدارند. بعضی نگاه می‌کنند به سابقه، میگویند این آدمِ گناهکاری است، به لاحقه نگاه نمی‌کنند که توبه کرده است؛ در حالی که خدای متعال به لاحقه نگاه می‌کند، به توبه نگاه می‌کند؛ وَالّا هر توبه‌کننده‌ای بالاخره گناهکاری است که حالا توبه کرده است و خدای متعال او را دوست می‌دارد. بعضی از ماها سختگیری می‌کنیم، میگوییم این آدم این سوابق را دارد، توبه‌ی او را مورد توجّه قرار نمی‌دهیم. این یک حق، که توبه‌کننده را مردم دوست بدارند؛ این مسئولیّتی است بر گردن مردم، همچنان که خدا او را دوست می‌دارد.

وَ یَرحَمونَ الضَّعیف

[حقّ دوّم:] بر ضعیفِ فرودست ترحّم کنند، لگدمال نکنند ضعیف را، پایمال نکنند، بر خلاف دنیای جنگل که مال حیوانات وحشی است و دنیای به‌اصطلاح متمدّنِ کنونی که از وحشی‌ها هم اینها بدترند؛ اگر احساس کردند طرف مقابلشان ضعیف است، دیگر به او ترحّم نمی‌کنند، پایمالش می‌کنند. لذا اظهار ضعف پیش مستکبرین و متکبّرین دنیا، ایجادِ مقدّمه‌ی برای لگدمال شدن است؛ یعنی هر کسی که ضعف نشان بدهد، حتماً دارد خودش را آماده می‌کند برای لگدمال شدن؛ رویّه‌ی دنیای جاهل و تمدّن جاهلی و نظم جاهلی این است. در اسلام عکسِ این است؛ یعنی اگر دیدید کسی ضعیف است، باید ترحّمش بکنید.

وَ یُعینونَ المُحسِن

[حقّ سوّم:] نیکوکار را کمک کنند؛ این یک وظیفه است. اگر دیدید کسی مشغول کار نیکی است، خدمتی دارد می‌کند -چه خدمت مالی به مردم، چه خدمت علمی، چه خدمت اجتماعی، چه خدمت سیاسی- نباید بگوییم «خیلی خب، دارد وظیفه‌اش را انجام می‌دهد، بکند»، ما هم از کنار عبور کنیم؛ نه، وظیفه است که اگر دیدید کسی کار خوبی می‌کند و احسان دارد می‌کند -هر نوع احسانی- باید به این کمک کنید. این حقّی است بر گردن مردم؛ یا حالا به معنای دوّم بگوییم حقّی است برای این گونه افراد، که طبعاً بر گردن سایر افراد خواهد بود.

وَ یَستَغفِرونَ لِلمُذنِب

[حقّ چهارم:] با آدم گناهکاری که میدانیم دارد گناه می‌کند، چه جوری برخورد کنیم؟ اینجا می‌فرماید «یَستَغفِرون»؛ برای او استغفار کنید، [بگویید] خدایا او را ببخش. این هم با عملِ ما یک مقداری تفاوت دارد؛ ما وقتی دیدیم کسی گناهکار است، اوّل لعنتش می‌کنیم یا تبرّی از او می‌کنیم، در حالی که آن کاری که لازم است این است که اوّل استغفار کنیم برای او، بگوییم خدایا او را بیامرز. و آمرزش الهی، خود به معنای این است که خدای متعال به او کمک کند برای خروج از باتلاق گناه، از گرداب گناه. مغفرت الهی و توبه‌ی الهی این است دیگر؛ «تابَ اللهُ عَلَیهِم »،(۳) خدا توبه کرد به آنها، یعنی برگشت به آنها؛ توبه‌ی ما برگشتِ ما به خدا است، توبه‌ی خدا برگشتِ خدا است به ما، از روی لطف و محبّت. این توبه‌ی الهی به ما و مغفرت الهی بر ما کمک‌کننده‌ی ما است برای خروج از این باتلاق و مزبله‌ای که به او دچار شده‌ایم که مزبله‌ی گناه است.

۱) خصال، ج ۱، ص ۲۳۹؛ «رسول خدا فرمود امّتِ مرا در چهار مورد حقّی ثابت و لازم است: توبه‌کار را دوست بدارند، بر ناتوان دلسوزی کنند، مددکارِ نیکوکار باشند و برای گنهکار آمرزش بطلبند.»

۲) سوره‌ی بقره‌، بخشی از آیه‌ی ۲۲۲؛ «… خداوند توبه‌کاران و پاکیزگان را دوست می‌دارد.»

۳) سوره‌ی مائده، بخشی از آیه‌ی ۷۱

کد خبر 5735772 فاطمه علی آبادی

منبع: مهر

کلیدواژه: قران قرآن کریم آیت الله خامنه ای حدیث زندگی رمضان 1402 سی امین دوره نمایشگاه بین المللی قرآن کریم ماه مبارك رمضان قرآن قرآن کریم رمضان 1402 سازمان تبلیغات اسلامی قران اعمال ماه های سال امام خمینی حدیث زندگی آیت الله خامنه ای اوقات شرعی دوست بدارند توبه کننده بر گردن چه خدمت توبه ی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۲۷۱۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ترامپ بهترین دوست اسرائیل!

گلن بِک، شخصیت رسانه‌ای معروف محافظه‌کاران آمریکا در واکنش به تجمع‌های اعتراضی این روز‌های دانشجویان گفت: ممکن است که میلیون‌ها دانشجو به اسرائیل اعتراض کنند، ولی اگر ترامپ برنده انتخابات ۲۰۲۴ شود، اسرائیل دوباره یک دوست وفادار در کاخ سفید دارد.

به گزارش روزنامه فرهیختگان، وی افزود: کلیف سیمز، معاون سابق اطلاعات ملی آمریکا (مشاور امنیتی فعلی ترامپ) به من گفت که ترامپ چقدر مصمم بود تا سفارت آمریکا در اسرائیل را به اورشلیم (بیت المقدس) منتقل کند.

کلیف نقل می‌کرد که ترامپ به او گفته «من وعده دادم که این کار را می‌کنم و واقعاً هم این کار را انجام دادیم.»